Jako była kolonia brytyjska wyspa Malta miała do odegrania kluczową rolę w II Wojnie Światowej. Przez cały czas trwania konfliktu była jedyną bazą aliancką między Gibraltarem a Aleksandrią w Egipcie i stała się fortecą wojskową i morską. W 1940 r. Kampania północnoafrykańska zyskała na znaczeniu strategicznym, a Malta stała się głównym celem zamachowców Osi: narodów walczących przeciwko aliantom, w tym Niemiec i Włoch.

Oś postanowiła zniszczyć Maltę i zagłodzić swoich mieszkańców atakując porty, miasta i konwoje alianckie transportujące ładunki na wyspę. Stało się to znane jako Oblężenie Malty (i Drugie Oblężenie Malty), które miało miejsce w latach 1940–1943, a ostatecznie zakończyło się zwycięstwem aliantów. W trakcie kampanii wiele statków i samolotów po obu stronach zostało zniszczonych. Wiele z nich zostało zachowanych w zapisie archeologicznym.

Jednym z takich samolotów był JU88, który został odkryty w 2009 roku poza zatoką Salina i znajduje się na głębokości 55 m. Luftwaffe wystrzelił kolejne naloty za pomocą samolotów takich jak Messerschmitt BF-109, bombowiec nurkujący Junker JU88 i bombowiec JU88. Jednak na tym etapie Sojusz zbudował własny niezłomny system obrony. Malta była teraz bazą dla 35½ eskadr składających się z ponad 600 nowoczesnych myśliwców i bombowców.

Wrak JU88 jest dobrze zachowany, a odłamany ogon leży w niewielkiej odległości od tego samego miejsca. Kokpit nadal zachowuje swój wybiegający w przyszłość karabin maszynowy. Wrak najprawdopodobniej wylądował w morzu po uderzeniu przez cel lub zestrzelenie podczas walki powietrznej.